
Στις 26 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε ο καθιερωμένος εορτασμός της πόλης για την απελευθέρωση της από τους Οθωμανούς. Στα πλαίσια των εορταστικών εκδηλώσεων στο δήμο Τρίπολης εγκαινιάστηκε η νέα πινακοθήκη αφιερωμένη στον δωρητή του κτιρίου Φ. Τσιχριτζή η οποία και φέρει πλέον το όνομα του.
Η πινακοθήκη διαθέτει πέντε αίθουσες με διαφορετικά θέματα και μια είναι αφιερωμένη στους αγώνες της επανάστασης του 1821.
Στην αίθουσα αυτή περιλαμβάνεται και ένα έργο μου με θέμα «Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΤΡΙΠΟΛΙΤΣΑΣ» και απεικονίζει την αρχή της απελευθέρωσης με την κατάληψη της πύλης του «Ναυπλίου» από τον Μανώλη Δούνια.
Στα περισσότερα έντυπα αλλά και στην προφορική επικοινωνία μας έχει καθιερωθεί να αναφέρεται ως ΆΛΩΣΗ προφανώς από άγνοια, αφού δεν εμβαθύνουμε στο πραγματικό γεγονός. Σε πολλές ιστοσελίδες στο διαδίκτυο αναφέρεται και ως ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ με σκοπιμότητα που εξυπηρετεί μόνο την Τουρκική προπαγάνδα, αφού τον χαρακτηρισμό σήμερα τον εκμεταλλεύεται ο πρόεδρος της Τουρκίας Ερντογάν προκειμένου να αντιπαραθέσει επιχειρήματα για τις διαχρονικές σφαγές των Οθωμανών – Τούρκων κατά του ελληνισμού και άλλων λαών.
Η λέξη άλωση προέρχεται από το ρήμα «αλίσκομαι» (καταστρέφομαι) το οποίο για την πτώση ενός κάστρου ή μιας πόλης σημαίνει την κυρίευση, κατάκτηση ή εκπόρθησή της, ενώ η λέξη απελευθέρωση (απ-ελευθερώνω) σημαίνει απόδοση της ελευθερίας σε ένα άτομο, κάστρο ή πόλη που έχει υποδουλωθεί.
Στην περίπτωση της Τρίπολης οι Έλληνες επαναστάτες κατέλαβαν την πόλη από τους Οθωμανούς και την ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΑΝ από τον ξένο κατακτητή.
Το λυπηρό είναι ότι τον όρο «σφαγή της Τριπολιτσάς» χρησιμοποιούν πολλοί «Έλληνες» σε γραπτές ή προφορικές τους αναφορές, δείχνοντας έναν ανεξήγητο ανθελληνισμό που ανταγωνίζεται σε προπαγάνδα ακόμη και τα Τουρκικά μέσα ενημέρωσης.
Η ιστορία όμως αποδεικνύει όλες τις σφαγές που διέπραξαν οι Τούρκοι κατά των Αρμενίων, Ποντίων, Ελλήνων, Κούρδων και άλλων λαών τις διέπραξε ο ΤΑΚΤΙΚΟΣ Τουρκικός στρατός με εντολές του Σουλτάνου και αργότερα του εκάστοτε προέδρου της Τουρκικής δημοκρατίας, ενώ η απελευθέρωση της Ελλάδος έγινε από ΟΜΑΔΕΣ επαναστατημένων Ελλήνων σκλαβωμένων κατά 400 χρόνια.
Πέρα των παραπάνω καμία εξομοίωση δεν μπορεί να γίνει με τις σφαγές που πραγματοποίησαν οι Τούρκοι σε χιλιάδες γυναικόπαιδα προκειμένου να καταπνίξουν την Επανάσταση οι οποίες είναι ιστορικά καταγεγραμμένες με κυριότερες τις παρακάτω:
Κωνσταντινούπολη (1821), Σαμοθράκη (1821), Χίο (1822), Κω (1824), Ρόδο (1824), Κάσο (1824), Ψαρρά (1824), Μεσολόγγι (1826), Ηράκλειο (1821), Κύπρο (1821), Πάτρα (1821), Θεσσαλονίκη (1821), Νάουσα (1822), Καλαμάτα (1826) κ.α.
Ιδιαίτερη ήταν η μανία των Οθωμανών – Τούρκων κατά του κλήρου απαγχονίζοντας τον Πατριάρχη Γρηγόριο, τον πρώην Πατριάρχη Κύριλλο, τους επισκόπους Νεόφυτο της Κνωσού, Ιωακείμ της Χερσονήσου, Ζαχαρία της Σητείας, Καλλίνικο της Διοπόλεως, Ευγένιο της Αγχίαλου, Διονύσιο της Εφέσου, Δωρίθεο της Αδριανούπολης, Ιωσήφ της Θεσσαλονίκης, Γρηγόριο των Δερβών και άλλους επισκόπους, αρχιερείς και ιερείς.
Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι εάν δεν ελευθερωνόταν η Τριπολιτσά η επανάσταση ίσως και να αποτύγχανε γιατί οφείλουμε να δίδουμε στο γεγονός την πρέπουσα σημασία διότι η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΤΡΙΠΟΛΙΤΣΑΣ ήταν η αρχή της απελευθέρωσης της πατρίδας μας από τους Οθωμανούς και η βάση για την σύσταση του Ελληνικού κράτους.
Ερώτηση:
Το γεγονός αυτό πάντα εορταζόταν με την προσέλευση του προέδρου της Δημοκρατίας, διότι περιλαμβανόταν στα καθήκοντά του. Η τελευταία πρόεδρος της Δημοκρατίας, καθ’ όλη την θητεία της, δεν παρέστη ποτέ και στον πρόσφατο εορτασμό δεν παρέστη ούτε και ο νυν πρόεδρος της Δημοκρατίας, ΓΙΑΤΙ;
Με εκτίμηση
Ο ζωγράφος Γ. Πηρούνιας
